دمایی که در آن روغن هنگام گرم شدن شروع به دود شدن می کند، نقطه دود نامیده می شود.
بنزوپیرن به عنوان یک جزء وجود دارد که وقتی از نقطه دود فراتر می رود خارج می شود، اما این ماده سرطان زا است، پس مراقب باشید.
اما به سادگی، روغن کنجد خوراکی نقطه دود پایینی دارد و روغن پریلا نقطه دود بالایی دارد. شما نباید این را بدانید
حتی همان روغن کنجد ممکن است بسته به خلوص تصفیه شده آن نقطه دود بالاتری داشته باشد.
به طور کلی، روغن کنجد تصفیه نشده دارای نقطه دود 160 تا 170 درجه است، اما روغن کنجد بسیار تصفیه شده دارای نقطه دود 200 درجه است.
همچنین ممکن است بگذرد.
روغن پریلا همچنین به داشتن نقطه دود بالاتر از روغن کنجد معروف است، اما در مورد روغن پریلا تصفیه نشده، محصولاتی با نقطه دود 170 تا 180 درجه وجود دارد.
زیرا حتی در یک محصول غیر تصفیه شده نیز ممکن است تفاوت هایی وجود داشته باشد بهتر است از محصولی که برای سرخ کردن یا سرخ کردن مشخص شده است استفاده کنید.
حتی روغن سویا به تنهایی، روغن سویا تصفیه نشده دارای نقطه دود 160 درجه است، اما روغن سویا تصفیه شده برای سرخ کردن بیش از 230 درجه اختلاف دارد.
علاوه بر این، اگر روغن کنجد یا روغن پریلا در فرآیند برشته کردن دانه‌های کنجد بیش از حد برشته شود، بنزوپیرن از قبل در مواد تشکیل شده است، بنابراین روغن کنجد یا روغن پریلا ساخته شده توسط صنایع داخلی تا حدودی برای سرخ کردن نامناسب است.
اگر می گویید تمام روغن کنجد و روغن پریلا ساخت صنایع داخلی برای بدن مضر است…
علاوه بر روغن، برخی از غذاهایی که حرارت داده می شوند و خورده می شوند، ممکن است به دلیل احتراق ناقص حاوی بنزوپیرن باشند، بنابراین مگر اینکه غذای خام مصرف کنید، می بینید که قرار است همه آنها را تا حدودی مصرف کنید.
بدن انسان آنقدرها هم ضعیف نیست. مقدار معینی از میکروب ها و مواد بد بیشتر در اسید معده از بین می روند و بقیه توسط گلبول های سفید پردازش می شوند، بنابراین برای یک فرد سالم، خوردن مقدار کمی از این گونه مواد سرطان زا مشکل بزرگی نیست. (البته مصرف بیش از حد بدون نگرانی هیچ چیز خوبی ندارد.)
پس جای نگرانی نیست و خوردن پیاز، کاهو، کرفس و… که در خنثی کردن سمیت بنزوپیرن در بدن نقش دارند، مفید است. (مثل خوردن پیاز در یک رستوران چینی نیست که در آن غذاهای سرخ شده زیادی وجود دارد.)
